3 bijzondere weken

Eindelijk is het zover, m'n ouders komen op bezoek. Iets waar ik toch echt naar heb gekeken. Na een week in Colombia met veel nieuwe indrukken, nu mooie nieuwe herinneringen maken met m'n ouders.

Optijd naar het vliegveld om ze op te halen, uiteindelijk daar aangekomen bleven er maar mensen komen, maar nee papa en mama nergens te vinden. Na 2 uur, eindelijk daar komen ze dan door de deur, wat fijn om ze weer te zien en eindelijk weer eens gewoon te kunnen kletsen!

's Avonds bij Nelly, mijn gastmoeder, wat gegeten. Vroeg naar bed de eerste dag na een lange reis en een drukke dag voor de boeg.

De eerste dag in Quito, dus ik heb ze natuurlijk ook gelijk alles laten zien. Als eerste zijn we naar 'teleferico' geweest, rucu pichincha, om een mooi uitzicht te hebben over de stad. Gelukkig maar niet helemaal naar de summit gelopen, aangezien het toch aardig tegen viel die hoogte op de eerste dag. Vervolgens zijn we met de bus naar school gegaan. Dit was al een hele ervaring, aangezien de bussen natuurlijk niet zoals in Nederland zijn, iet wat drukker en veel mensen die wat proberen te verkopen.
Eenmaal aangekomen op school hebben ik ze een kleine rondleiding gegeven met waar ik allemaal zit en wat ik er allemaal doe, lijkt 't toch alsof ik hier echt naar school ga. Het was lunchtijd, en aangezien we in Ecuador zijn gingen we naar een Ecuadoreaans lunch restaurantje. voor $3 als voorgerecht een soepje, hoofdgerecht rijst kip en wat salade en een nagerechtje. Het viel allemaal wat tegen voor ze op zo'n eerste dag, ik denk dat ze het gewenning noemen uiteindelijk want voor mij was het gewoon lekker.
Als laatste zijn we met de taxi naar het oude centrum gegaan, waar we naar de Panecillo, de engel die kijkt op de stad en naar de Basilico, (de kerk) gegaan. Toen we eenmaal op de top kwamen kwam ik erachter dat iedereen toch heel wat over heeft voor die leuke foto met die torentjes. Met twee enge trappetjes, zonder begeleiding ongeveer moest je omhoog. Zeer voorzichtig durfden mama en ik het aan, en de foto is er dan uiteindelijk toch gekomen.
De terugweg hebben we de 'Ecovia' bus genomen, de drukste bus die het noorden en het zuiden met elkaar verbind. Gelukkig waren er nog een aantal goede staanplaatsen, nadat er enorm veel mensen in en uit de bus waren gekomen nadat we de bus uitgeperst werden waren ze heel blij dat dit niet hun dagelijkse leven was, en ik moet toegeven, ik ben ook zeer blij dat dit niet voor eeuwig mijn dagelijkse busreis is.

De volgende ochtend gingen we naar Mindo, een plekje op 2 uur met de bus vandaan. Alleen het busstation was al een hele indruk, mensen die naar je toe komen en roepen Otavalo! Mindo! etc. en dat allemaal door elkaar, wat een gekte. We werden naar de goeie busmaatschappij gestuurd en vertrokken naar Mindo. In Mindo terecht gekomen in een super mooie lodge! Toch net wat extra luxe met papa en mama op reis haha, maar wat was het prachtig. We gingen het stadje verkennen om te kijken wat we konden doen. Het werd zipline, 10 ziplines door een jungle achtige omgeving. Op verschillende manieren naar de andere kant, op z'n kop met z'n twee of als superman. Wat hebben we gelachen! Savonds het menu in het resaurant proberen te lezen, met google translate komen we ver. Na 10 keer het woord churrasco op te hebben gezocht, komt papa met zijn goeie ingeving, ja maar churrasco, dat ken ik wel! Dus wij met z'n allen churrasco besteld, goeie keuze dat wel!

De volgende dag lag papa helaas ziek op bed. Mama en ik zijn naar de watervallen gaan wandelen. Eerst met een kabelbaanwagentje naar de overkant en daar naar 4 verschillende watervallen gewandeld, zeer leuke tocht. Het water was helaas toch wel 'n beetje koud maar een goeie opfrisser hadden we wel nodig na zo'n wandeling. Terug naar de lodge en gehaast naar de bus die we net op tijd konden redden!

Weer terug in Quito gingen m'n ouders verder naar Cotopaxi, terwijl ik weer gewoon naar school moest. Gelukkig was ik een dag extra vrij, omdat er een Starwars party was op school. Vroeg in de ochtend ben ik m'n ouders weer gaan opzoeken om samen naar Quilotoa te gaan. Het prachtige meer, blijft toch altijd ontzettend mooi. Deze keer naar beneden gelopen naar het meer, wat hadden we een geluk, want op de terug weg was het meer verdwenen in de wolken!
's Avonds onze route voortgezet naar het zuiden, met de nachtbus naar Cuenca, dat moest goed komen. Een overstap in een dorpje een uur van Latacunga vandaan. Prima, tot zo ver ging alles goed. Nadat ik wakker werd in de nachtbus, na wat uurtjes slaap, zag ik dat we over een uur in Cuenca zouden zijn, meestal klopt mijn app niet helemaal dus ik dacht nog even slapen. Na twee uur wakker geworden bleek mij app toch te kloppen, we waren intussen 1uur voorbij Cuenca. Normaal gesproken roepen de buschauffeurs je maar niemand van ons heeft iets gehoord. Uiteindelijk hadden we toch nog 'n beetje geluk en konden we met tegemoet komende bussen terug naar Cuenca. Wat waren we blij toen we aankwamen, eindelijk een bed.

Rond een uur of 8 werd ik wakker door een aardbeving. Mijn bed schudde heen en weer, ik wist niet wat ik mee maakte. Omdat het hostel niet zo goed beviel zijn we naar een ander hostel gegaan. Daar hoorden we dat er een city walk was, dus die hebben we even meegenomen. Gelijk heel Cuenca gezien, met de prachtige kerken, leuke bloemen marktjes en een hoeden museum / makerij bezocht. Erg leuke ochtend en gelijk heel Cuenca gezien. Na een goede lunch zijn we nog naar het uitkijkpunt geweest wat een prachtig uitzicht gaf over Cuenca.

Het uitproberen van 'streetfood' op het uitkijkpunt was misschien toch niet zo'n goed idee bleek de volgende ochtend, het frietje dat werd gebakken door een oud vrouwtje viel niet helemaal goed bij papa. Helaas moest hij weer 'n dag ziek op bed blijven liggen. Mama en ik zijn weer gaan hiken, in het park Las Cajas dit keer. Met wat uitleg moesten we de route toch wel kunnen dachten we, volg de groene paaltjes had de man gezegd. We begonnen met lopen en na een tijdje hadden we nog steeds geen groene paaltjes gezien, we zouden toch echt ergens omhoog moeten had ik het idee. Op mijn maps.me zag ik dat er een paadje naar links was en ik was er van overtuigd dat we die moesten hebben. Na een stukje afsnijden kwamen we met wat moeite uiteindelijk bij het goede pad uit, de groene paaltjes die we moesten volgen hadden we dan na 45 minuten eindelijk gevonden. Toen begon het pas, we moesten nu echt gaan klimmen, maar eenmaal bij het uitzicht op 4250m hoogte wisten we weer waarom we het deden, wat een prachtig uitzicht met al die meren. Na een kleine pauze en wat foto's moesten we naar beneden, het pad naar beneden was toch heel wat steiler dan we hadden verwacht. Na een aantal keren uitgegleden was ik toch blij dat we weer bij het meer waren waar we gestart waren.

Na een mooie tocht van de dag ervoor gingen we vandaag iets totaal anders doen. Aangezien we in Zuid-Amerika zijn, de landen van de Inca's, hadden we uitgevonden dat er in de buurt van Cuenca een inca ruïne aanwezig was. Deze hebben we dan ook bezocht. Na 2,5 uur in de bus, wat toch net wat langer was dan het Ecuadoreaans verteld uurtje.
De ruines waren gelukkig wel erg mooi, en de gids vertelde er een mooie geschiedenis bij, wat de ruines nog een stuk indrukwekkender maakte. Vervolgens konden we nog naar 'het inca hoofd' gaan kijken, een gezicht in de rotsen een eindje verderop, en gek genoeg leek het er nog echt op ook!

's avonds hebben m'n ouders hun reis voortgezet naar Baños, terwijl ik terug naar Quito moest om op maandag weer naar school te gaan. De week duurde gelukkig weer niet lang want op woensdag avond was het dan eindelijk zo weer op weg naar de jungle, Cuyabeno! Iets waar ik erg lang naar heb uitgekeken.

De heenweg was alleen verschikkelijk, een klein busje waarin alles bewoog, echt een comfortabele slaapplek was het niet. Het enige 'geluk' was, was dat we maar met z'n 3e waren en het busje voor 15 personen was. Aangekomen in het dorpje, waar we zo'n 3 uur moesten wachten, hebben we nog even verder geslapen in de hangmatten. Na een paar uur wakker geworden, komt papa met de vraag, hebben jullie mijn bril gezien? Uh nee, heel fijn laten liggen in de bus. Met een wat google translate en wat vragen hadden we geluk dat ze erg aardig waren allemaal, en dat ze er voor zorgden dat z'n bril nog terug was voordat we door moesten! Hierdoor wel wat langer moeten wachten maar gelukkig de bril was terug.
Vervolgens weer voor 2 uur in 'n bus.. heb niet zoveel van de busrit meegemaakt want slapen ging toch best goed. Vervolgens aangekomen bij de rivier, bijna in de jungle, maar we moesten nog 2 uur met een motor kano naar de lodge. Toch was dit niet zo erg, onderweg konden we onze ogen al uitkijken. Wat apen gespot, een Tucan, een krokodil en nog meer bijzondere vogels. Na een goede lunch konden we niets anders dan nog meer slapen totdat we voor een avond activiteit weer ons bed uit moesten. Bikini aan en gaan, eerst de zoetwater rivier dolfijn gespot, helaas komen ze in deze tijd van het jaar niet echt ver naar boven gesprongen, als normale dolfijnen doen. Vervolgens een stukje gewandeld in de jungle om de Anaconda's te spotten, welgeteld 2. Gelukkig waren ze niet echt in beweging, maakte het minder eng.
Als laatste van deze avond konden we zwemmen bij zonsondergang, wauw, wat een uitzicht en wat een heerlijke afkoeling. Beste zwemplek ooit!

Het eten wat we bij ons hadden moesten we in een box in de keuken achter laten, aangezien je anders wel eens bezoek kon krijgen van muizen. Helaas.. waren wij nog wat snickers vergeten die in de tas zaten en hadden we bezoek. Met een gat in de tas en een half aangefreten snicker bleef het gelukkig bij, maar het slapen de volgende nachten werd toch wat spannender voor sommige onder ons..

De volgende dag gingen we een hele dag op stap. Eerst naar een klein dorpje waar we met yucca brood gingen maken op de traditionele manier. Zeer leuk om te doen, nadat we ons eigen gemaakte brood ook hadden gegeten hebben we nog een ronde gewandeld. Langs een bananen boomgaard, veel vlinders en spinnen onderweg, naar een van de grootste bomen uit de jungle. Na deze rondleiding vertelden ze dat een plant goed was voor je spieren, het zou spierpijn verminderen. Aan deze plant zaten allemaal kleine spikes, en aangezien meerdere dit probeerden dacht ik, ooh dat is misschien ook wel eens leuk! Vervolgens gaan ze deze plant tegen je lichaam aanslaan, het voelt als die ene keer dat je volledig in de brandnetels bent gevallen, heb je dit nog nooit gehad? misschien is het ook wel goed voor je spieren ;) Nadat mijn huid even na brande en er allemaal rooie buldjes ontstonden vond ik het toch allemaal niet meer zo'n goed idee.
Maar we moesten verder naar de sjamaan, misschien kon hij me beter maken... Toch geloofde ik dat niet helemaal toen ik hem zag, 1 ding was zeker hij was stoned en zat tegelijk, goeie smoes om jezelf sjamaan te noemen, voor ons was dit niet heel interessant aangezien er bijna niemand Spaans sprak en er niet veel duidelijk verteld kon worden.

's avonds, na het zwemmen, zijn we opzoek gegaan naar Caimans. Uiteindelijk één baby gespot, heel gaaf en knap van hoe ver ze die al kunnen zien. Verder nog wat vogels gespot en een slang.

De volgende ochtend hadden we een wandeling door de jungle om verschillende insecten en diertjes te spotten. Veel kikkers, motten, spinnen etc. gezien. Ook nog wat 'limoen' mieren geproefd, die letterlijk naar limoen smaakten. Na heel wat insecten verder kwamen we weer uit bij de kano, deze keer was het peddelend nar huis, gelukkig konden we tussendoor nog wel even een duik nemen in het meer.

Na een middagje rust hadden we vervolgens een avond wandeling om nog meer insecten te kunnen vinden. Heel wat spinnen, een schorpioen, een muisje en gekke insecten kunnen spotten. Dit maakt je toch wat griezelig, en de muis van de avond ervoor zorgt niet altijd voor een betere nachtrust.

De nacht duurde toch al niet zo lang, aangezien we de volgende ochtend al vroeg op moesten om de zonsopgang te bekijken en vogels te gaan spotten, en de zoetwater dolfijn. Wat een prachtige zonsopgang in de jungle, echt een plaatje! Na heel wat vogels, een luiaard en de dolfijnen verder konden we weer terug naar de lodge om te ontbijten. Helaas moesten we deze dag alweer terug naar Quito.

De terugweg met de kano was er daarom niet minder mooi om, nog heel wat verschillende vogels en aapjes gespot. En met heeeel veeeel geluk heb ik een zwarte panter gezien, heel snel, te vlug om een foto te kunnen maken helaas.

Met het busje terug naar huis was al helemaal minder prettig, de bus zat deze keer helemaal vol..
Maandag was alweer de laatste dag dat m'n ouders er waren, ik hoefde gelukkig enkel maar sochtends naar school dus smiddags konden we nog wat van Quito zien. Met een rondje door het park en het bezoek aan de Ecuadoreaanse markt hebben we nog een druk programma gehad. Mama was de volgende dag jarig en dat moesten we natuurlijk alvast vieren met wat gebak en cadeautjes!

Na deze bijzondere weken, met veel nieuwe en mooie indrukken en herinneringen, is afscheid nemen toch altijd weer moeilijk. Maar gelukkig is het nog maar 3 weken school, intussen twee, en komt Matthijs ook alweer bijna, iets om naar uit te kijken! Eerst school afronden en een mooie laatste drie weken maken, wat vliegt de tijd voorbij!